De stad van de Akropolis
De stad van de Akropolis en de areopagus van de prachtige afgebrokkelde pilaren tegen een strakblauwe lucht. Athene, de stad van hoop voor vluchtelingen. De plek waar je eten kan vinden en onderdak. Tenminste, dat is het idee.
De stichting Geloofsinburgering was met een afvaardiging de afgelopen dagen in Thessaloniki om te helpen in het Refugee Care Center. Om vluchtelingen te ontmoeten die het liefste op reis willen, nog verder Europa in. “We waren er de afgelopen dagen. Spraken met Voula en Ilias. Zakenlieden uit Qatar. Vlak voor de vluchtelingencrisis hadden ze hun bedrijf verkocht, omdat ze dachten dat God dat van hen vroeg. Downtown Athene openden ze een centrum voor vluchtelingen.
Dat eerste jaar kwamen er in totaal 225 mensen langs. Ze vroegen zich af wat ze in vrede aan het doen waren. Er waren nauwelijks vluchtelingen in de stad. Hadden ze het wel goed begrepen? Toen brak de vluchtelingencrisis los en afgelopen jaar alleen al kwamen ruim 20.000 mensen naar het centrum voor hulp.
Meer nog dan in Thessaloniki leven in Athene de gezinnen op straat. De reis is hier ten einde gekomen, want verder Europa in is bijna onmogelijk. De grenzen zijn dicht en je laten smokkelen is voor de meesten niet weggelegd. Maar of in Griekenland de toekomst ligt, is nog maar de vraag. De mensen die nu aankomen, krijgen pas in 2021 een eerste gesprek.
Als we buiten het centrum komen, wordt daar stevig gebruikt. Ook de drugsdealers hebben de vluchtelingen ontdekt. ‘Hier, je mag gratis proberen’. Velen gaan eropin. Ter plekke wordt gespoten. Remedie tegen de hopeloosheid. Ons hart draait zich om. Toe aan de airconditioning en even ademhalen na het zien van alle narigheid stappen we in de tram. Onderweg zien we onder een klaverblad van wegen een klein trekkerstentje. Een moeder vouwt er een deken op. Een klein jongetje rekt zich uit. Zijn zusjes en broertjes staan er nog wat verdwaasd bij. Het is weer een nieuwe dag. Wat zal deze dag hun brengen?
Ik weet het niet, maar ik hoop dat de dag hen mensen als Ilias en Voula zal brengen. Mensen die zich niet blindstaren op de prachtige marmeren pilaren uit het centrum, maar hoop brengen op de grauwe plekken tussen de betonnen pilaren waar de snelwegen van Athene op rusten.”
Esther van Schie, drijvende kracht achter de stichting en door de Kerk in Nesselande, uitgezonden naar de stichting Geloofsinburgering. Samen met haar man Harm zijn ze inmiddels voortrekkers, kerkplanters, van een internationale gemeente in Gouda: In Christ United (ICU).