5 oktober Israëlzondag: Over verbondenheid en verdeeldheid
Ds. L. Nagelkerke, predikant in De Ringvaartkerk in Nieuwerkerk a/d IJssel schrijft in hun kerkblad de Over en Weer over over verbondenheid en verdeeldheid.
Sinds 1949 is het gebruik in de toenmalige hervormde, nu protestantse, kerk om eens per jaar aandacht te besteden aan onze wortels in de joodse traditie. Bewust niet rond 4 en 5 mei, maar rondom de grote Joodse feesten in het najaar. In velen kerk en ook in De Ringvaartkerk is dit al een jarenlange traditie. Dit is Israëlzondag gaan heten. Maar hoe krijgt dat op de juiste manier aan dacht in de huidige actuele politieke situatie in het Midden‐Oosten en de verschillende meningen en emoties die dit oproept? Ook in de landelijke kerk is men zich goed bewust van deze gevoelige situatie. Deze zomer mengde bijvoorbeeld een aantal protestantse gemeenten zich in het politieke debat via een advertentie in Trouw, waarin men de overheid opriep om te stoppen met wapenleveranties aan Israël en de Palestijnse staat te erkennen.
Ons als Ringvaartkerk heeft geen verzoek bereikt om hieraan mee te doen, maar het is wel een aanleiding om ook als kerkenraad over dit thema met elkaar in gesprek te gaan. In een artikel op internet legt Bart Wallet, hoogleraar joodse studies, uit waarom en hoe het misschien juist nu waardevol is om bewust stil te staan bij de verbondenheid die er is tussen de christelijke traditie en de andere kinderen van Abraham. Ik citeer wat beknopter dan hoe het er in het artikel staat: Hoe moet in 2025 in een gepolariseerde samenleving, waarin het woord Israël door velen wordt vermeden, Israëlzondag gehouden worden? Hier volgen drie handreikingen. Ten eerste, maatschappelijk actuele en lastige thema’s moeten in de kerk niet geschuwd worden, maar juist besproken. De kerk doet dat wel op haar eigen manier, vanuit de Schriften en de lange adem van de christelijke traditie. Ten tweede, Israëlzondag zoals dat sinds 1949 vorm heeft gekregen, heeft nog altijd niets aan zijn urgentie verloren. De ontmoeting met de synagoge en het gezamenlijke zoeken naar het verstaan van de Schriften met het oog op het Koninkrijk van God is van vitaal belang voor de kerk. Ten derde, de noties die door de Holocaust en de stichting van de staat Israël zijn opgeroepen, kunnen in dat licht, vanuit de wezenlijke verbondenheid met het jodendom, ook een plaats krijgen. Daarbij kunnen ook de bredere vragen van Europese betrokkenheid, de Arabische wereld en het leed van de Palestijnen een plek krijgen. Vanuit deze genuanceerde kijk willen we op 5 oktober in de viering samen met de Cantorij aandacht besteden aan onze verbondenheid met de joodse traditie. Met alles wat dat op dit moment oproept.