De Koning van Israël: een terugblik op de wereld waarin Jezus werd geboren
De geboorte van Jezus vond plaats in een tijd van grote onrust en verdeeldheid. Israël was meer dan ooit verstrooid over de wereld; alleen al in Egypte leefden meer dan een miljoen Joden. In het land zelf was de situatie niet eenvoudiger: Samaritanen, Farizeeërs, Sadduceeën, Zeloten, Essenen en het ‘gewone volk’ dat de wet nauwelijks kende — allemaal leefden zij naast en soms tegenover elkaar.
Daarbij kwam nog de afstand tussen Galilea en Judea, en boven alles de Romeinse overheersing. De Romeinen bepaalden wie hogepriester werd (op dat moment zelfs twee: Annas en Kajafas) en hadden een koning uit Edom op de troon geplaatst, een afstammeling van Ezau. In zekere zin kreeg Ezau daarmee alsnog de heerschappij over Jakob. Juíst in deze religieuze en politieke chaos wordt Jezus geboren. De engel Gabriël kondigt Zijn komst aan met een onverwachte en machtige belofte: Hij zal Koning zijn over Jakob, voor eeuwig.
Vreugde midden in de verwarring
In dit licht klinkt het loflied van Maria des te krachtiger. Zij zingt over machtigen die van hun troon gestoten worden en over Gods recht dat doorbreekt. Ook Zacharias looft God omdat Israël verlost zal worden van zijn vijanden. Simeon en Anna, beiden wachters die uitzien naar de troost van Jeruzalem, nemen het Kind met diepe vreugde in hun armen. Want in Hem zien zij de vervulling van wat hun volk eeuwenlang heeft gehoopt.
Vertroosting en verwachting
Advent en Kerst richten onze aandacht vaak op Jezus’ verlossing van zonden, Zijn weg van kruis en opstanding — en terecht. Maar er is nóg een laag die we gemakkelijk vergeten: Jezus komt ook als Koning van Israël, als de Leeuw van Juda. De apostel Paulus schrijft dat de Verlosser uit Sion zal komen wanneer de volkeren zijn binnengegaan in het Koninkrijk. Dan zal de diaspora eindigen, vijandschap verdwijnen en zal Hij Koning zijn over het volk waaraan Hij zelf geboren is. Ook die vervulling komt te midden van wereldwijde verwarring — gezien en verwacht door hen die uitzien naar de vertroosting van Israël, die wandelen in eerbied voor God.
Een spiegel voor onze viering
Wie dit aspect niet meeneemt in het vieren van Advent en Kerst, mist een belangrijk deel van het Bijbelse perspectief.
Bron: Israël Aktueel – ds. H. Poot