Nieuwsbericht toevoegen Overdenking toevoegen Agenda-item toevoegen

Ds. Cluistra ‘vreugde in het lijden’

Ds. Nees Cluistra is predikant in De dorpskerk in Capelle a/d IJssel en schreef onderstaande overweging voor de website van de protestantse kerk in Capelle. De coronacrisis veroorzaakt allerlei vormen van lijden. Zowel lichamelijk door de gevolgen van de ziekte, maar zeker ook psychisch. Er wordt geleden aan het gemis van contact, aan onzekerheid en aan verdriet. En niet alleen door ouderen, juist ook genoeg jongeren lopen met hun ziel onder de arm. Op al dit lijden zit niemand te wachten. Je hebt er al snel genoeg van.
Lijden is er echter altijd weer. Wereldwijd zie je dat. Paulus noemt dat het lijden van deze tijd. (Romeinen 8:18-20). Het heeft met zinloosheid te maken. Het zucht en schreeuwt om verlossing. Daar wachten we dan ook op! Onze hoop is gericht op ‘betere’ tijden. Op wat God beloofd heeft.

Maar er is meer. Er is ook lijden vóór een ander, of mét een ander. Dat verbindt en heeft ook met bewogenheid te maken. Met dienst aan de ander. Met vreugde zelfs. En dan wijst Paulus telkens op Jezus Christus. Hij ging uit liefde voor ons de diepe weg van lijden. (Filippenzen 2:8)

En wat Jezus voor ons deed betrekt Paulus ook op zichzelf. Hij is blij dat zijn eigen lijden bijdraagt aan het lichaam van Christus, de kerk. En het lijkt er dan op dat Paulus zegt dat zijn lijden iets toevoegt aan het lijden van Christus. Maar zo bedoelt hij het niet. Christus riep immers aan het kruis: ‘Het is volbracht.’ Waar Paulus op wijst ligt veel meer in de lijn van de woorden van Jezus zelf die zijn leerlingen gezegd heeft: ‘Jullie zullen het zwaar te verduren krijgen in de wereld, maar houd moed: Ik heb de wereld overwonnen!’ (Joh. 16:33). En zo heeft ook Paulus sterk ervaren dat er een behoorlijk prijskaartje hangt aan de navolging van Christus. (2 Korintiërs 11:24-27)

En hoeveel christenen hebben door de eeuwen heen niet met verdrukking en vervolging te maken gehad? Zo wordt het lijden als het ware ‘aangevuld’. En juist daar waar lijden is zie je soms een enorme groei van de kerk. Niet voor niets is er het gezegde: ‘Het bloed van de martelaren is het zaad van de kerk’. Lijden kan dus ook vrucht dragen. Paulus is blij dat hij door zijn lijden mag zien dat juist daardoor anderen de weg naar God vinden.

In de tijd voor Pasen gedenken we welke lijdensweg Jezus voor ons ging. Het is ook een periode van bezinning en solidariteit met hen die lijden. En we roepen daarom des te meer: ‘Heer, ontferm U’ en ook ‘Uw Koninkrijk kome!’

Al het lijden is afschuwelijk. Zo heeft God het ook niet bedoeld. Het paradijs was mooi. Maar als we het lijden van onze broeders en zusters delen, en als we beseffen hoe Jezus leed voor ons, dan wordt het anders. Niet dat het niet meer vreselijk zou zijn. Maar je weet dat het niet het laatste is. De verlossing is aanstaande! En zo is er zelfs vreugde in het lijden. Ik word vastgehouden door Hem, zingt Paulus. ‘Niets kan mij scheiden van de liefde van God’ (Rom. 8:35) Onvoorstelbaar. En toch waar!

Bron: protestantsegemeentecapelle.nl

 

Naar het overzicht