Ds. Esther van Schie ‘bootje’
Een bootje. Een rubberbootje in de kou. Een groep mannen die het het koude zeewater in dragen, zwemvesten al aan. Op een rijtje 5 kindertjes, die zitten er al in. De volwassenen klimmen er later in, als ze tot hun middel in het water staan. Overvol is het, het bootje dat hen van Frankrijk naar Engeland moet brengen.Gewone beelden van de NOS. Later op de middag nog een bericht. Achtentwintig migranten omgekomen in het Kanaal. Twee van hen gered. Ze vechten voor hun leven in een Frans ziekenhuis.
Gruwelijk, dat is het. Gruwelijk temeer omdat ik juist niet weet wie er op dat bootje zaten. Wat ik wel weet is dat onze Irakese vriend, die veel betekende voor de Irakese christenen hier, ook op een bootje zat op deze middag. En dat we niets meer van hem gehoord hebben. Dat zijn telefoon geen berichten ontvangt. Op zijn laatste abrupt afgebroken bericht horen we op de achtergrond de geluiden van de zee.
Waarom? Waarom beste Hassan? Waarom heb je je leven gewaagd? Je wilde een toekomst. Je wilde werken. Je wilde bijdragen aan de maatschappij. Zes jaar wachten en van afwijzing naar beroep, naar illegaliteit, naar een nieuwe procedure, het heeft je murw gemaakt. Het lukte je niet om je geest tot rust te brengen. ‘Vlucht verder!’ ‘In Engeland daar is de toekomst', maakten de mensensmokkelaars je wijs. ‘Daar kan je werken, daar kan je eindelijk aan je nieuwe leven beginnen.’De 2000 euro om je leven te wagen in de rubberboot schoten ze je voor. Als je aankwam zou je het eerst terug moeten betalen. Maar, waar ben je gebleven? Was het soms jouw rubberboot die kansloos lekgevaren werd op de drukbevaren zeestraat?
Waarom Hassan? Ben je de stem van God gevolgd, die je kende en waar je veel van hield, of overstemde de wanhoop alle andere geluiden in je? Ja, God. Waarom God? Waarom is er zoveel leed, waarom zijn er zoveel mensen op de vlucht? Waarom zoveel onrecht, zoveel pijn, zoveel dat niet mooi en goed en van U is? En waarom Europa? Waarom wijzelf? Waarom kunnen we niet beter zorgen voor de mensen die op ons grondgebied komen, zodat ze niet meer dit soort wanhopige besluiten zullen nemen?
De waaroms tuimelen vandaag over elkaar heen. Ik lees voor ik ga slapen nog een stuk uit de bijbel. Het is psalm 93.De woorden treffen me: ‘Boven het geraas van de wijde wateren, van de machtige baren der zee is hoog in de hemel de machtige Heer.’ De machtige Heer staat boven het geraas van mijn vragen. De machtige Heer staat ook boven de golven met daarop of daarin het bootje met Hassan.
Esther van Schie is predikant met een bijzondere opdracht en werkt onder migranten met name op het vlak van geloofs- en levensvragen staat zij namens de Protestantse kerk in Nederland migranten bij op het gebied van ‘geloofsinburgering’.