Ds. Fulco Timmers over roeping en levensweg
Ds. Fulco Timmers is predikant van de Protestantse wijkgemeenten Open Hof (Rotterdam Ommoord) en Ontmoetingskerk (Rotterdam Zevenkamp). Zondag 24 januari gingen de lezingen in de dienst over roeping (1 Samuël 3:1-10 en Marcus 1:14-20). Zulke verhalen kunnen de indruk wekken dat roeping iets éénmaligs is en dan vaak ook iets voor anderen. Met behulp van onderstaande creatieve opdracht wil ik u en jou uitnodigen om terug te kijken op (jo)uw levensloop, met als vraag of daarin bepaalde sleutelmomenten, die ook roepmomenten kunnen zijn, oplichten?
Mogelijk dat juist in deze voor velen stille en soms ook lege tijd er ruimte is voor deze opdracht. Neem een leeg blad, gewoon een A4. Neem een potlood of pen en eventueel wat kleurstiften (als die in huis zijn). Leg dat allemaal voor je en kijk dan rustig naar dat lege blad. Probeer nu het volgende voor te stellen, kijkend naar dat lege blad, of misschien juist met de ogen dicht. Probeer (jo)uw leven tot nu toe voor te stellen als een lijn die je straks gaat tekenen. Misschien is het een rechte lijn, misschien zie je een kronkelig pad voor je, of iets er tussenin. Teken die lijn op het vel. Deel die lijn vervolgens in, door bijvoorbeeld steeds streepjes te zetten, in tijdvakken. Bijvoorbeeld van 10 jaar, dus: van 0-10, 10-20, 20-30, enzovoort. Probeer je nu op die lijn momenten in je leven voor te stellen waar iets gebeurd is waarvan je terugkijkend zegt: dit is een sleutelmoment in mijn leven.
Hier gebeurde iets dat m’n verdere levensweg een draai gegeven heeft of verder gekleurd heeft. Zet een stip op de lijn die je getekend hebt, op de plek in zo’n tijdvak waar het ongeveer gebeurd is. Schrijf eventueel wat steekwoorden op bij die stip en/of de naam van iemand. Het kan zijn dat één tijdvak een hele serie stippen krijgt, een ander tijdvak helemaal niks. Dat maakt niet uit, sowieso gaat het bij deze opdracht niet om goed of fout. Het is (jo)uw levenslijn. Alleen de eerste stip heeft iedereen op dezelfde plek: aan het begin, een stip voor je geboorte. Zulke stippen hoeven ook niet allemaal hoogtepunten te zijn. Er kan iets in je leven gebeuren dat heel verdrietig is geweest en je leven een wending heeft gegeven. Lief en leed kunnen allebei dat soort stippen veroorzaken. Zo’n lijn zou er bijvoorbeeld als volgt uit kunnen zien … Een voor de hand liggende levensveranderende gebeurtenis is de geboorte van een kind. Dat is, als je dat in het leven gegeven is, nooit terug te draaien.
Maar er zijn allerlei andere mogelijkheden: een ontmoeting met iemand, een leraar of lerares die je iets meegegeven heeft dat je altijd bijgebleven is; een bijzondere vriendschap; of: je baan verliezen, een scheiding doormaken; iedere lijn zal anders zijn … Wanneer je de lijn gemaakt hebt, of terwijl je hem maakt heb ik een vraag bij de stippen die je neerzet: is er wat (jo)u betreft een verbinding tussen die stippen en God? Misschien dat we allemaal één zelfde stip zien waar dat voor geldt: de eerste stip op je levenslijn, je geboorte. Hoe je leven tot nu toe gelopen is, dat jij er bent en bent wie je bent blijft altijd iets wonderlijks houden, een unieke gave van God (Psalm 139:13-14). Maar wellicht zijn er meer? Waarbij ik ook aan wil reiken dat de verbinding met God niet altijd hoeft te betekenen dat iets een hoogtepunt was of alleen maar vreugdevol. Ook in dieptepunten en op verdrietige momenten kan iets van God geklonken hebben.