Ds. Hoekstra ‘ruimte rond de kerststal’
Een tweede jaar op rij ervaren we grotere beperkingen in wat misschien toch altijd de gezelligste maand van het jaar zou moeten zijn. We kunnen elkaar niet meer vanzelfsprekend omhelzen en knuffelen in de familiesfeer en de hele familie bij elkaar kan ook meestal niet met de geldende regels. Hoe vanzelfsprekend hebben we het misschien al‐ tijd gevonden om zelf te kunnen kiezen welke diensten we in de kerk wilden bijwonen.
Helaas zullen we ook dit jaar weer beperkingen voelen bij wat we mogen. Twintig jaar geleden vergeleek dr. Jan Hendriks de kerkelijke gemeente met een herberg, een uitnodigende plek, maar helaas lijkt in deze herberg nu juist geen plaats. Het lijkt daadwerkelijk wel het Kerstevangelie! Van de herberg verplaatst het beeld zich daar naar de stal. Voor ons geestesoog zien we dan wel een aantal herders aankomen. Nee, binnenkomen durven die ruige kerels niet. Het beeld is te teder voor hun eeltige handen, voeten en misschien wel zielen. Zien we de buurtbewoners ook al aankomen?! De gasten uit de herberg die wél een plek gevonden hadden? Maar de stal betreden ook zij misschien niet. Of de engelen… misschien blijven zij wel gewoon in de velden. Misschien bevinden we ons dus wel in goed gezelschap als er geen ruimte is in de herberg of de stal, hoe graag we ook zouden binnenstappen.
Toch is het bovenal een begin daar met dat eerste kerstfeest. Daar begint de verlossing en de bevrijding. Het Kind is het bewijs van Gods Liefde en de Hoop voor de wereld. Al kunnen we elkaar opnieuw met deze feestelijke dagen niet in de fysieke werkelijkheid ontmoeten – we zijn met elkaar verbonden in Geloof, Hoop en Liefde! Waar een volk en een wereld in duisternis lijken te wandelen, zien wij samen een groot Licht.