Ds. Jan Willem Doff ‘Kom nader’
Ds. Jan Willem Doff, emeritus predikant van de Gereformeerde kerk in Rotterdam Ommoord/Zevenkamp schreef onderstaande overweging voor de nieuwsbrief van de Openhof kerk in de Rotterdamse wijk Ommoord.
Kijkt u wel eens naar het Tv-programma “Oogappels”? In dit seizoen wordt elke woensdagavond op NPO 1 een aflevering van deze Nederlandse dramaserie uitgezonden. De serie wordt goed bekeken en de recensies zijn ook lovend en dat zal ook wel met het onderwerp te maken hebben. De serie gaat over een viertal ouderparen en hun relaties met hun opgroeiende kinderen. Het is al de derde reeks uitzendingen en de kinderen zijn nu al geen echte pubers meer, maar ze zitten in de laatste jaren van de middelbare school en beginnen met studie. Dit is voor ouders een buitengewoon vermakelijk uurtje TV en soms zeer herkenbaar.
Wat ik erg aardig vind, is de aanwezigheid van de generatie grootouders. Die hebben soms gewoon een rol, maar zonder meer kostelijk vind ik de vondst van de scenarioschrijvers om de intussen natuurlijk oudere generatie tussendoor commentaar te laten geven op de gebeurtenissen, en vooral op de houding en opstelling van hun eigen kinderen. En werkelijkheidsgetrouw is dat commentaar soms ophemelend: “Zo geweldig als mijn zoon of dochter dit allemaal doet!”, soms denigrerend: “Hoe halen ze dit nu weer in hun …. Hoofd!?” Maar het meeste treft mij de (groot)ouder die weet heeft van het effect van eigen handelen en vooral falen: “Hoe kan hij nu zelfvertrouwen hebben als ik hem dat niet geleerd heb, om van zichzelf te houden……?” Dat doet me denken aan een lied van Boudewijn de Groot, die zijn vader zo gemist heeft door omstandigheden buiten hun beider schuld en ook door beslissingen, die zijn vader genomen heeft. Na zeven keer “Kom nader” zegt hij aan het einde “Je was toch mijn vader”. Tja, voor alle vaders in dit land hoop en bid ik dat ze nader kunnen k