Ds. Kollenstaart ‘Het koffertje van Jezus’
Ds. Marien Kollenstaart, predikant in de Kerk in Nesselande, schreef op hun website over de landsbegroting en trekt een parallel met Jezus.
Prinsjesdag zit erop, de begroting van het demissionaire kabinet is gepresenteerd, dagenlang is er in de Tweede Kamer gesteggeld over waar de miljarden en miljoenen aan besteed moeten worden. Ook in de kerk maken we begrotingen – zij het met een paar nullen minder. Geld, geloof en kerk. Het is een uitdagende en verwarrende combinatie. Mag je nou wel of niet rijk (willen) zijn? Wanneer geef je genoeg weg?
Een andere vraag: zou Jezus eigenlijk ooit een begroting hebben gemaakt? Van hoe Jezus met geld omging weten we eigenlijk niet zoveel, behalve dat Hij niet bekend stond als rijkaard en geld niet belangrijk vond. Hij sprak er wél veel over – meer dan over geloof of gebed. In de kerk zijn we wat huiverig om met elkaar in gesprek te aan over welke rol geld speelt, laat staan dat we elkaar aansporen om meer te geven. Paulus doet dat wel en legt een bijzondere link met Jezus. Ik kwam dit tegen tijdens mijn onderzoek voor het boek Zoals Jezus: ‘Tenslotte kent u de liefde die onze Heer Jezus Christus heeft gegeven: hij was rijk, maar is omwille van u arm geworden opdat u door zijn armoede rijk zou worden.’ (2 Korintiërs 8:9)
Wat was er aan de hand? Er was in het Romeinse Rijk een hongersnood die de christenen in Jeruzalem trof. Blijkbaar waren de Joodse gelovigen arm. Er werd door Paulus een ‘wereldwijde’ inzamelingsactie op touw gezet, waarover we ook kunnen lezen in Handelingen 24:17, Romeinen 15:22-32, 1 Korintiërs 16:1-4 en Galaten 2:10 . Alle gemeenten in Asia (Galatië, huidige Turkije) Macedonië en Achaje (huidige Griekenland) werden opgeroepen om hieraan bij te dragen. Ook de Korintiërs dus. Korinte lag 3000 kilometer verwijderd van Jeruzalem. Zeker in een tijd zonder wifi en vliegtuigen een enorme afstand, het voelde als de andere kant van de wereld. Naast geografische waren er ook nog culturele en religieuze verschillen tussen deze ‘heidense’ Griekse gelovigen en hun Joodse broeders en zusters. En toch roept Paulus hen op gul te geven: het lichaam van Christus gaat over landsgrenzen heen. Paulus was de eerste globalist!
Het laatste argument om de Korintiërs te bewegen om royaal te schenken is Jezus. Onze Heer was rijk, maar werd arm. In alle opzichten: door zijn menswording, door zijn niet materialistische levensstijl, door zijn lijden en sterven aan het kruis. Die onbaatzuchtige en overvloedige houding moet ook ons kenmerken. Een Birmese christen zou eens tegen mij: jullie in het Westen zijn rijk in geld, wij in tijd. Waar je ook een teveel aan hebt: geef het, deel het uit, schenk het. Op de manier van Jezus. Aan de kerk dichtbij of ver weg, of aan iedereen die op je pad komt.