Ds. Kollenstaart ‘Je leven geven voor je land’
Ds. Marien Kollenstaart, predikant in de Kerk in Nesselande, schreef onderstaande meditatie op de website van de Kerk in Nesselande (KiN).
Oekraïense mannen die uit het buitenland terugkeerden werden aan de grens geïnterviewd. Er was ook een oude man van in de zeventig bij. Natuurlijk moest hij terug. Want het was oorlog in zijn land. Ja, hij was bereid zijn leven te geven, zei hij met een brok in zijn keel, een trillende stem en de blik naar beneden. Je leven geven voor je vaderland. Ondenkbaar voor mij. Wat zou ik doen?
Oekraïne riep onlangs op om een Vreemdelingenlegioen te vormen. Niet-Oekraïners die zij aan zij willen vechten met Oekraïense soldaten. In gedachten ga ik terug naar de bevrijding van ons land uit de greep van nazi Duitsland. Polen, Canadezen, Amerikanen: zij gaven hun leven voor onze vrijheid. Op duizenden kilometers van huis, voor totaal vreemde mensen. Het is niet voor stellen dat ik mijn leven vrijwillig zou geven in Oekraïne. Het is de lijdenstijd. We denken dat Jezus zijn leven gaf voor ons. Paulus verwoordt dit zo: “Welk mens is bereid om voor een ander te sterven? Misschien als die ander een goed en eerlijk mens is? Ja, misschien zijn er mensen die willen sterven voor een goed mens. Maar Christus is voor ons gestorven toen we nog leefden als slechte mensen. Dat is het bewijs dat God van ons houdt!” (Romeinen 5:7-8)
De woorden van de Oekraïense mannen raken me. Nog meer ben ik onder de indruk van de offers van onze bevrijders. De dood van Jezus voor ons, Nederlander, Oekraïner én Rus, voor vriend en vijand, is onovertroffen. Die houding slaat bruggen tussen aartsvijanden en dooft oorlogen uit.