Ds. Kollenstaart ‘vergeef als Jezus’
Ds. Marien Kollenstaart, predikant in de Kerk in Nesselande, schreef onderstaande meditatie voor de website van de protestantse kerk in Nesselande. De afgelopen meditaties behandel ik bijna elke keer een stukje uit mijn boek Zoals Jezus. De vorige keer over spreken zoals Jezus. Nu over vergeven zoals Jezus: ‘Verdraag elkaar en vergeef elkaar als iemand een ander iets te verwijten heeft; zoals de Heer u vergeven heeft, moet u elkaar vergeven.’ (Kolossenzen 3:13; zie ook Efeziërs 4:32). Vergeven wordt door ons vaak als te zwaar en onhaalbaar ervaren: dát kán ík echt nóóit vergeven! Hoe ziet vergeven zoals Jezus er eigenlijk uit?
Neem het initiatief
Vergeven als God betekent dat je ook net als Hij het initiatief neemt tot vergeving. Wij denken vaak
dat je pas vergeving kan schenken als de dader erom gevraagd heeft. Maar als God zo met óns als
daders om zou gaan was Jezus nooit naar de aarde gekomen. Paulus schrijft in Romeinen 5:6-10 dat
God ons Zijn liefde toonde toen wij nog hulpeloos, meer nog zondaars, ja zelfs Zijn vijanden waren.
Voorafgaand aan en onafhankelijk van ons berouw zette God zelf al de eerste stap van vergeving.
Vergeven zoals God betekent dat ook wij bereid zijn om de ander te vergeven, zonder dat hij of zij
spijt heeft. Het is daarbij wel goed om het onderscheid tussen vergeving, verzoening en herstel van
de relatie helder voor ogen te houden: voor vergeving kun je zelf in je eentje het initiatief nemen;
voor verzoening heb je ook die andere partij nodig die berouw heeft en om vergeving vraagt; vanuit
die verzoening kun je pas werken aan herstel van de relatie en het beschadigde vertrouwen. Eigenlijk
zijn er twee keuzes: de weg gaan van vergeving of vasthouden aan de pijn. De eerste leidt naar
vrijheid, de ander naar bitterheid. Nelson Mandela zei ooit: wraakzucht is vergif innemen in de hoop
dat de dader er dood aan gaat.
Traject van vergeving
Vergeven zoals Jezus is een keuze, maar tegelijk ook een proces: een soort treinreis, waar je eerst
verschillende stations langs moet gaan om uiteindelijk ooit die vergiffenis te bereiken:
· Station 1: het erkennen van pijn; je mag rouwen, want er ís je kwaad aangedaan.
· Station 2: loskomen uit slachtofferrol: je valt niet samen met je trauma; je hebt een
keuze om ermee aan de slag te gaan.
· Station 3: loslaten van het recht op haat en wraak; er komt ruimte voor Gods liefde en
vrede.
· Station 4: loslaten van de dader: stoppen met het steeds weer oprakelen en met het de
dader blijven nadragen van het kwaad.
Deze reis is niet chronologisch, maar eerder cyclisch van aard: telkens als je opnieuw geconfronteerd
wordt met de pijn of de dader, sta je weer voor dezelfde keuze of je het traject wil afleggen of niet.
Vergeef ze, want vergeven als Jezus is geen vergeefse moeite.