Ds. L. Nagelkerke ‘verwondering’
Ds. L. Nagelkerke, predikant in De Ringvaartkerk in Nieuwerkerk a/d IJssel opent hun kerkblad de Over en Weer met een overweging over verwondering.
Kijk, laat je verrassen door het werk van Gods Geest Het is nog niet zo gemakkelijk om het jaarthema 2025 -2026 (van de protestantse kerk in Nederland) te verbeelden, verzuchtte de commissie die de liturgische schikkingen maakt. Daarmee werd ik natuurlijk wel meteen nieuwsgierig naar wat ze dit jaar hebben bedacht voor de startzondag. Nee, ik ga het niet verklappen, maar laat u zich op startzondag verrassen! Ook voor de folder van Vorming & Toerusting was het nog niet zo eenvoudig om een passend beeld te vinden. Maar ook dat is gelukt. Hoe maak je verwondering concreet? Als je op internet naar definities kijkt van het woord verwondering, gaan die vooral over vervreemding en verbazing. Maar ik denk dat er inhoudelijk toch iets meer gezegd wil zijn, als we het er in de kerk over hebben. Het eerste dat ik bedacht: er zit het woord ‘wonder’ in. Het gaat er dus om of je de wonderen om je heen kunt zien. We gaan dit seizoen op zoek naar waar we Gods Geest om ons heen aan het werk zien. En dat ligt inderdaad niet zo voor de hand. Kijk, is de oproep. Kijk om je heen en kijk met aandacht. We worden dagelijks overspoeld met beelden. Maar door welke bril kijk je? Daarover gaat het in ons jaarthema. Onbewust interpreteer je de hele dag door wat er op je netvlies komt. En die interpretatie voedt voor een belangrijk deel je wereldbeeld, je mensbeeld en het beeld dat je hebt van jezelf. Zowel positief als negatief geven we innerlijk continu commentaar op wat we zien en meemaken. Goh, die heeft een leuk jasje aan! Tjonge, die is wel mager geworden! Wat een mooie bloemen! Wat een malloot dat hij me rechts wil inhalen! Misschien is het de kunst wel allereerst om je van die bril, waardoor je kijkt, bewust te zijn. Natuurlijk kun je niet alles altijd alleen maar positief bekijken. We leven niet in een droomwereld. Wie het nieuws een beetje volgt, valt hard van haar of zijn roze wolk. Maar soms kan een andere blik op de dingen wel helpen om met meer hoop, vertrouwen en geloof in het leven te staan. Die verwondering wordt prachtig verwoord in Psalm 8: Zie ik de hemel, het werk van Uw vingers, de maan en de sterren door U daar bevestigd, wat is dan de sterveling dat U aan hem denkt, het mensenkind dat U naar hem omziet? Met die ogen wil ik proberen te blijven kijken… en laat ik me graag verrassen! Zie je de wonderlijke kracht in alles wat groeit en bloeit om je heen? Zie je hoe mensen soms echt niet toevallig op je pad komen? Zie je hoe je soms richtingwijzers krijgt bij keuzes waar je voor staat? Is het toeval of: valt het je toe? Het is maar net hoe je kijkt.