Ds. Laura Nagelkerke ‘Gooi het net eens uit aan de rechterkant’
‘Gooi het net eens uit aan de rechterkant, riep Hij. Dan lukt het wel.’ Johannes 21:6 Steeds als ik de verhalen lees van de eerste volgelingen van Jezus na Pasen, treft het me hoe klein en kwetsbaar die hele gemeenschap rond Jezus eigenlijk ooit begon. Het was geen instantie met grootse gebouwen, met besturen en vergaderingen. Het waren gewoon mensen, die el‐ kaar de verhalen over Jezus vertelden, het leven deelden en samen aten, samen vierden, dienden en leerden. Dat sterkt en bemoedigt mij altijd als mensen me aanspreken over hun zorgen om de toekomst van de kerk. Het gaat met me mee tijdens ons bezinningstraject als kerken‐ raad. Kerk zijn is in de kern niet zo moeilijk en ingewikkeld. Als ik zie hoe Jezus zelf met zijn geloof omging, dan bracht Hij steeds weer de dingen terug naar de kern. Waar gaat het om? Waarom doen we wat we doen? Zo waardevol om dat jezelf regelmatig af te vragen. Is de kerk, in welke vorm dan ook, als geloofsgemeenschap onmisbaar? Voor mij in ieder geval wel. Velen zeggen dat ze best geloven kunnen in hun eentje. Maar toch mis je in mijn ogen dan iets wezenlijks. Natuurlijk kun je een voetbalwedstrijd of een concert thuis kijken op je scherm, om maar even een vergelijking te trekken.
Maar samen in een stadion of een concertzaal is toch een wezenlijk andere ervaring. Je kunt natuurlijk in je eentje bidden, mediteren of inspirerende teksten lezen. En dat is natuurlijk waardevol. Internet biedt tegenwoordig ook legio mogelijkheden om je te bezinnen en geestelijke te voeden. Maar om dit samen met anderen te doen geeft toch echt een dimensie meer. Ik durf te stellen dat als mensen rond Jezus elkaar toen niet waren blijven opzoeken, we het nu niet al eeuwen over Hem zouden hebben. Het wezenlijke van die eerste gemeente was dat ze met elkaar optrokken en ervaringen deelden. Dat ze voor elkaar zorgden en elkaar probeerden voor te leven, zoals Hij dat had gedaan. Is de kerk nuttig? Tja, misschien niet in de directe zin. In die zin ‘heb’ je niet direct iets aan kerk of geloof. Het resultaat is ook slecht te meten. Is dat de volle kerk op zondagmorgen? De opbrengst van collectes en vrijwillige bijdrage? Hoe meet je de relevantie van onze kerk voor de buurt en voor ons persoonlijk? Dat is niet zomaar even in feiten en getallen te vangen. Toch zien we echt wel, zoals de vissers van mensen uit het evangelie, volle of lege netten. Staan dan de beste stuurlui aan wal te mopperen dat het zo toch niet gaat. Of horen we ergens die stem van de oever: Gooi nog maar eens over een andere boeg. Dan zal het je lukken!