Ds. Lopers ’Kracht voor onderweg’
Vanmorgen sprak ds. Henco Lopers op avondmaalszondag in De Lichtkring over opnieuw Lucas 9. Je begeeft je continue van a naar b in deze wereld zo opende hij deze morgen. Zo ook Jezus die trok van Galilea naar Jeruzalem waar zijn leven zou eindigen. Het afscheid komt eraan hetgeen de tekst ook aankondigt.
De eindbestemming, de dood komt eraan. Een eenzame droevige reis waarvoor Jezus niet terugschrikt. Desondanks is hij niet alleen zo leert de tekst ons want Hij kracht en hulp van Zijn Vader. De gebeurtenis die we zo vaak lezen is leerzaam en toch ook een bemoediging voor ons. Jezus straalde van heerlijkheid want Gods aanraking en aanwezigheid is heerlijk. De eindbestemming van Jezus is dus niet de dood maar de heerlijkheid bij God de Vader. Ook wij mogen hierdoor bemoedigd worden en onze levensweg gaan. Soms vol geloof soms zoekend en soms door een donker dal maar wel op weg naar die heerlijkheid.
Dit betekend wel dat wakker moet zijn. De discipelen sliepen tijdens deze gebeurtenis. Konden de Hemel met hun gebed niet bereiken? Was de Hemel voor hen gesloten? Zo blijkt het ineens een strijd en beproeving want we moeten wel op de Hemel gericht zijn. Het volk in de woestijn was ook bang voor Gods heerlijkheid en vroegen Mozes om het te doen. De discipelen vielen al eerder in slaap in de hof hetgeen nu opnieuw gebeurde. Kan een mens God wel zomaar benaderen? Lopers beantwoorde deze vraag zelf en zei nee, we hebben bemiddeling nodig.
De wolk zorgde voor schaduw en in die schaduw klonk Gods stem die zei ‘Dit is Mijn zoon luister naar Hem’. Liefde van de Vader ook voor de discipelen vanwege Gods zoon. Door Hem kan je God de Vader naderen. Dat mag ons ook lukken in Jezus en in Zijn naam gaat de Hemel open. Niemand anders kan dat bewerkstelligen en dat is onze kracht voor onderweg. Wordt een met hem en Zijn leven.
Door de nacht van strijd en zorgen
schrijdt de stoet der pelgrims voort,
vol verlangen naar de morgen,
waar de hemel hen verhoort.