Ds. Marien Kollenstaart ‘Deo Volente’
Ds. Kollenstaart, predikant in de protestantse gemeente in de Nesselande, schreef onderstaande overweging voor de nieuwsbrief van oktober.
’Wie van jullie gebruikt de uitdrukking ‘D.V.’ of ‘Deo Volente’ nog? Ik eigenlijk nooit. Irriteerde me er zelfs een beetje aan. Maar door corona ben ik die uitdrukking meer gaan waarderen. Vroeger hoorde je het vaker. Moslims gebruiken het ook ‘insjallah’: als God het wil. Ik had er een beetje moeite mee: alsof God niet wilde dat je ging trouwen bijvoorbeeld. Dat Hij zou willen dat je jubileum niet door zou gaan. Dat Hij het zou dwarsbomen dat je met pensioen zou gaan volgend jaar. Of dat Hij een stokje voor dat leuke uitje met de familie of vrienden zou willen steken.
Een God die handenwringend ons aan het plagen, pesten en testen zou zijn. Dat strookte niet met mijn beeld van Gods goedheid! Of dat alles wat er gebeurde (of dus niet gebeurde) Zijn wil was. Voorbestemd. Bestuurd. Alsof niet wijzelf of andere machten invloed kunnen uitoefenen op de loop van de geschiedenis. Maar door de coronatijd merk ik dat ik meer open sta voor het Deo Volente. Niets is namelijk zeker: komt er een tweede lockdown? Worden maatregelen opgeschaald? Je kunt niets plannen, zeker niet voor langer dan een paar weken. Het is een tijd van hollen en stilstaan, van een afwisseling van on-en offline, van thuiswerken en real life ontmoetingen, van klachten en wachten, van twijfel tussen testen of niet, van persconferenties en protesten.
We komen nu dichter bij wat Jakobus schrijft in zijn brief in hoofdstuk 4:13-15: “Dan iets voor u die zegt: ‘Vandaag of morgen gaan wij naar die en die stad. Daar blijven we een jaar, we zullen er handeldrijven en geld verdienen. ’U weet niet eens hoe uw leven er morgen uitziet. U bent immers maar damp, die heel even verschijnt en dan al verdwijnt. U zou moeten zeggen: ‘Als de Heer het wil, zijn we dan in leven en zullen we dit of dat doen. ’Een lesje bescheidenheid. Leven bij de dag. Niet alleen voor als je oud bent en dankbaar kan zijn voor een nieuwe dag. Maar ook voor jongere mensen. Is dat niet ook een Bijbelserritme? ‘Geprezen zij de Heer, dag aan dag draagt Hij ons’ (Psalm 68:20). ‘Genadig is de HEER: wij zijn nog in leven! Zijn ontferming kent geen grenzen. Elke morgen schenkt hij nieuwe weldaden. –Veelvuldig blijkt uw trouw!’ (Klaagliederen 3:22-23) Niet te lang vooruit kijken. Willen plannen, beheersen, organiseren. Geen ellenlange beleidsplannen en lange termijndoelen. Maar elke dag leven uit Zijn hand.
Ja, je mág dromen. Ja, je mág plannen. Maar wel D.V. In het besef dat het leven niet altijd planbaar en maakbaar is. Dat dingen anders lopen dan je gehoopt of verwacht had. Dat we klein en feilbaar zijn. Maar ook in de wetenschap dat er een God is die boven de tijd staat. Die het overzicht heeft. Niet de God als spelbreker of pretbederver. Wel Degene die we misschien niet altijd begrijpen, maar toch te vertrouwen is. Die zijn wonderlijke weg gaat met ons. In Zijn hand zijn we geborgen. Vandaag. En vooruit, ook morgen.
.