Ds. Nagelkerke 'wachten'
Ds. Nagelkerke, predikant in De Ringvaartkerk in Nieuwerkerk a/d IJssel, opent het laatst verschenen kerkblad met een overweging over wachten.
Veel mensen hebben er een hekel aan, wachten. Wachten in de wachtkamer, op je beurt bij de kassa, bij het verkeerslicht, op je pakketje. Anderen laten het wat gelaten over zich heen komen. Weer anderen houden gemakkelijk goede moed en blijven positief. Hoe we met de kleine dingen omgaan tekent ook hoe we op de grotere dingen wachten. Hoe wachten we… op herstel na een ingreep? Op oplossingen in de grote conflicten in onze wereld? Op een slagvaardige stabiele regering? Op… Het is vaak maar net hoe je zelf ernaar kijkt. Onze weg van geloof kent ook periodes waarin je bidt, hoopt, verlangt, maar waarin niets gebeurt. Het lijkt oorverdovend stil van Gods kant. Waarom? Totdat je voorzichtig leert dat wachten kennelijk erbij hoort. Zanger en auteur Rokus Maasland komt in zijn column op de site van Petrus al zoekend uit bij Jesaja 40:31: Wie hoopt op de Heer krijgt nieuwe kracht, hij slaat zijn vleugels uit als een adelaar, hij loopt, maar wordt niet moe, hij rent, maar raakt niet uitgeput. Wachten bij God is dus geen stilzitten, maar kracht verzamelen en opnieuw ademhalen. We denken vaak dat we wachten, omdat er ergens anders nog iets moet gebeuren. Maar misschien gebeurt het juist wel bij ons, waar wij zitten. Ergens tussen de hoop en de werkelijkheid in. Advent helpt ons het soms lange wachten uit te houden door in plaats van af te wachten te VERwachten.
De komst van Christus, als zichtbaar teken van Gods liefde voor mens en wereld, wil ons perspectief veranderen. De hoop die Hij ons brengt, zet ons in beweging en maakt dat we stappen zetten in de richting van dat Rijk van recht en vrede dat Hij verkondigt. De vraag die Advent u en jou en mij stelt is: Wat voedt jouw verlangen? Waar vind je dat zaadje van geloof en hoop? Laten we onszelf en elkaar op weg naar het feest van Kerst bemoedigen door de licht puntjes op ons pad met elkaar te delen. Zo voeden we elkaars geloof en vertrouwen en houden we de momenten van wachten vol.