Ds. Rob van der Plicht ‘Jezus wil met ons leven’
Ds. Rob van der Plicht is predikant in de Dorpskerk in Moordrecht en hij sprak op zondag 12 december jl. over ‘Jezus wil met ons leven’ na aanleiding van Marcus 9: 33-37.
De afgelopen tijd zijn er nogal wat rap-artiesten beroofd van hun dure horloge. Het schijnt in die cultuur een statussymbool te zijn. Mooier, groter en vooral kostbaarder. Kijk eens wat ik mij kan veroorloven? En dan praten we over horloges die rustig 100.00 euro kosten. En hoeveel van ons kijken daar niet tegenop.
Herkenbaar? Als het in je leven nogal eens om jezelf draait? Om mijn belangen? Om mijn geluk? Mijn vrijheid, ook al gaat die ten koste van de ander? Herkenbaar waar in het rijkere deel van de wereld genoeg vaccins zijn en in arme landen soms helemaal niets?
Die neiging om vaak niet verder te kijken dan je neus lang is, we zouden dat een tunnelvisie kunnen noemen. U kent dat wel, uit politieonderzoeken. Als er van uitgegaan wordt dat bekend is wie de dader is en het hele onderzoek daarop gericht is, zonder dat andere aanwijzingen serieus worden genomen.
Heeft onze samenleving, heeft ons geloven daar vaak ook niet last van, van zo’n tunnelvisie. Dat je wel weet hoe het zit? Dat jouw mening de waarheid is? Dat het in feite draait om jezelf. Dat het zelfs in de meest vrome uitlatingen nog bewust of onbewust, om jezelf kan draaien?
De leerlingen van Jezus hebben ook last van zo’n tunnelvisie. Ze wisten het zeker: Jezus is op weg naar Jeruzalem om vandaaruit Zijn Koninkrijk op aarde te vestigen. En zij zullen dan in dat Koninkrijk natuurlijk een belangrijke post krijgen. En dan krijgen ze een woordenwisseling wie van hen daarbij dan wel de belangrijkste is. De leerlingen, ze horen het verhaal van Jezus wel. Dat Hij om dat Koninkrijk mogelijk te maken eerst zal moeten lijden en sterven, maar het dringt niet tot hen door. Ze zitten gevangen in hun eigen tunnelvisie. En wij? Hoe horen wij het verhaal van God? Kunnen wij, als wij dit jaar Kerst vieren, ook de link leggen met dat het 16 weken later Goede Vrijdag en Pasen wordt?
De leerlingen van Jezus, ze zitten midden in het verhaal. Maar ze staan in feite aan de zijkant. In hun eigen verhaal. Wie van hen is de belangrijkste, de grootste? Jezus vraagt hen waarover hun discussie ging? Ze zwijgen. Jezus maakt zijn leerlingen, en via hen ons, duidelijk dat voor Hem de belangrijkste juist diegene is - die de minste, de nederigste is. Daarom zet Hij een kind in het midden van de discipelen. Een kind, weerloos en kwetsbaar, nog zonder aanzien. Zoals Hij zelf op aarde kwam. Het kind waarvoor geen plaats was in de herberg. Liggend In een voerbak voor dieren.
De eerste voorwaarde om werkelijk deel te nemen aan het Koninkrijk van God is dat je je eigen grootsheid kunt relativeren, ook in het lijden. Jezus zegt dan: ‘Wie een kind ontvangt in Mijn Naam, die ontvangt Mij. En wie Mij ontvangt, ontvangt niet Mij, maar Hem die Mij gezonden heeft.’ Wie in alle nederigheid de minste durft te zijn, die zal iemand worden in het Koninkrijk van God. Wie openstaat voor het kwetsbare, ook zelf kwetsbaar durft te zijn, die leeft met Jezus.
Jezus wil met ons leven. Wilt u, wil jij ook met Hem leven? Dan is er hoop en verwachting (Advent). Dan is er toekomst. Gods toekomst.