Ds. Stefan Honing 'Voor een gesloten deur?'
Ds. S. Honing, predikant van de Hervormde kerk in Capelle Schollevaar, schreef onderstaande overweging. Laatst kwam ik na een afspraak terug bij de kerk. Voor de deur stond een klein groepje gemeentele den van de CGK. Zij wilden naar binnen, maar ze kregen de deur niet open. Eerder die dag was ik al naar binnen geweest en dus zei ik met veel bravoure: ‘Laat mij maar even’. Helaas kreeg ik de deur ook niet open. En toen stonden we voor een gesloten deur. Ik liep nog een rondje om de kerk om te kijken of we ergens naar binnen konden om zo de deur van bin nenuit te openen, maar helaas. We moesten wach ten op iemand die op een andere manier naar binnen kon en zo de deur voor ons kon openen.
Het deed mij denken aan de woorden van Jezus in Openbaring 3: ‘[20] Ik sta voor de deur en klop aan. Als iemand mijn stem hoort en de deur opent, zal Ik binnenkomen, en we zullen samen eten, Ik met hem en hij met Mij.’ Deze woorden staan in de brief aan de christelijke gemeente in Laodicea. De gelovigen daar geloven wel, maar het gaat niet van harte. Ze zijn lauw. Met andere woorden: zij houden Jezus op afstand. Jezus is anders. Hij komt naar hen toe. Hij klopt op de deur en wil binnengelaten worden. Aan de gelovige de keuze: laat je Jezus naar binnen, en eet je met Hem (teken van nauwe verbondenheid), of niet? Uit ervaring kan ik inmiddels vertellen dat het niet f ijn is om, in de kou, voor een gesloten deur te staan. Laten wij dus steeds weer bewust de keuze nemen om Jezus binnen te laten in onze levens.