Ds. Van der Plicht ‘een uitnodiging om ècht te leven’
Ds. Van der Plicht is predikant in de Dorpskerk in Moordrecht en sprak op zondag 3 juli jl. over Mattheüs 6 in zijn gemeente De Stroom.
Dat ons land, dat de wereld in een crisis verkeerd dat hoef ik niet uit te leggen. We hebben een coronacrisis, er is oorlog in onze achtertuin, er is een gascrisis, een stikstofcrisis, met enorme gevolgen voor de boerenbedrijven, voor de industrie, voor de woningbouw en niet te vergeten de natuur en het milieu. We kennen een opvangcrisis voor asielzoekers, een toeslagen-affaire en een aardbevingsaffaire. En al die crisissen maken dat ook de economie het moeilijk heeft en het leven duurder wordt. Maar misschien is de grootste crisis in ons eigen land wel dat er een overheidsapparaat is dat de problemen niet op lijkt te kunnen lossen. Dat er te weinig visie is. Dat er niet echt wordt geluisterd, er loze beloften worden gedaan. Ik realiseer mij dat ik dit zeg als een simpele dorpsdominee, die ook de oplossing niet weet. En toch denk ik dat ze gezegd moeten worden. Ook omdat het te simpel is om de regering, het parlement, de politici of de ambtenaren alleen de schuld te geven.
Is het namelijk niet zo dat al die crises ons allemaal aangaan? En dan bedoel ik niet in de gevolgen, maar in de oorzaken? Is onze samenleving niet een samenleving geworden van nooit genoeg hebben? Van allereerst aan jezelf denken? Van langs elkaar heen praten? Van niet meer echt naar elkaar luisteren, misschien wel omdat we ook niet meer geïnteresseerd zijn in elkaar? Van verdwenen normen en waarden, zonder dat er nieuwe voor in de plaats gekomen zijn? Is het niet herkenbaar? Ook in de reacties van mensen die protesteren? En hoe herkenbaar is het voor jezelf? Hoe kort is je eigen lontje? Hoe groot is je verdraagzaamheid? Hoe groot is jouw luisterend oor? En hoe gaan we daar binnen de kerk mee om?
Is dus het probleem ten diepste niet een morele crisis in onze samenleving? Een morele crisis die wij dus zelf vormen, want de samenleving zijn wij zelf! Een morele crisis die alles te maken heeft met een geestelijke crisis. Is er niet een ontzettend veel geestelijke armoede? Laten we onze ziel nog wel voeden met wat er toe doet?
Daarom hebben we vanmorgen geluisterd naar woorden uit Mattheüs 6. Het zijn woorden die niet direct een pasklare oplossing geven, maar wel een manier hoe met die crisis om te gaan. Wat is volgens de woorden van Jezus namelijk het allerbelangrijkste in het leven: ‘zoek eerst het Koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid’. Dat is in feite voldoende. Dat vraagt wel wat van ons. Namelijk jezelf, je eigen belang, je eigen prioriteiten opzij durven zetten. Het is een kans om te pakken. Een uitnodiging van Jezus zelf om ons aan Zijn woorden, Zijn boodschap, toe te vertrouwen. Een uitnodiging om ècht te leven. Dat vraagt aanpakken, de schouders eronder zetten. Maar wel met elkaar en voor elkaar. Vanuit de Geest van Zijn Koninkrijk. Want ten diepste gaat het in ons leven om Christus. Om eerst zijn Koninkrijk en zijn gerechtigheid te zoeken. Dan zullen alle andere dingen erbij gegeven worden.