Ds. Van der Plicht ‘Geloof en Standvastigheid’
Ds. Van der Plicht is predikant in de Dorpskerk in Moordrecht en sprak op zondag 31 juli jl. over Jakobus 1 de verzen : 2-18 in zijn gemeente De Stroom.
Wie twijfelt er nooit? We leven in een samenleving waarin veel te kiezen valt, aan opleidingen, politieke stromingen, televisiezenders, producten in de supermarkt. Er is zelfs een officieel woord voor: ‘keuze-stress’. Twijfel kan ook meespelen bij geloven. Vertrouwen, geloof en ongeloof kunnen diep van binnen steeds om voorrang strijden. Waar is God? Doet God wel iets met al mijn vragen, mijn bidden en smeken? Ben ik nog wel zo zeker van alles wat ik vroeger geleerd heb in de kerk en op catechisatie? En misschien wordt die onzekerheid wel alleen maar groter als we dan de woorden van Jakobus horen: dat we blij moeten zijn als we allerlei beproevingen in het leven moeten ondergaan. Wie verzint nu zoiets? Je zou er bijna boos om worden toch …..?
Dan is het goed om te luisteren naar wat Jakobus ècht zegt. Jakobus schrijft aan christenen die zich verspreid hebben. Die van hun omgeving veel vijandschap ondervinden. Hun geloof wordt op de proef gesteld. Jakobus noemt die moeilijke omstandigheden daarom ook beproevingen. Zij, maar ook wij leven in een wereld vol conflicten, tegenstellingen, tegenslagen, zorgen, worstelingen en verdriet. En dan zegt Jakobus heel merkwaardig, dat al die beproevingen tot grote blijdschap moeten stemmen. En tòch helpt Jacobus ons met wat hij zegt. Maar dat vraagt goed lezen. Hij zegt niet dat we een vreugdedansje moeten doen als we in het leven tegenslagen ondervinden. Hij weet heel goed dat die tegenslagen ons pijn en verdriet doen. Maar maakt ons ook duidelijk dat die tegenslagen je sterker in het leven en in het geloofsleven kunnen maken.
In deze tijd van droogte is het nodig om je tuinplanten goed van water te voorzien. Het is dan beter om je planten af en toe flink te ‘verzuipen’ en ze niet elke dag een beetje water te geven. Want dan wortelen de planten niet diep. Als je ze aan het werk zet om water te zoeken dan wortelen ze vanzelf dieper. Geldt dat niet ook voor mensen? Als er tegenslagen komen, wat is het dan een zegen als je geloofsleven diep geworteld is. Dat is wat Jakobus standvastigheid noemt. Hij wil bereiken dat wij geestelijk sterk zijn. Dat je geestelijke wortels zo diep geworteld zijn dat je een stootje kunt hebben. In die zin kunnen beproevingen er aan bijdragen dat je wortels dieper groeien. Dat je God niet kwijtraakt, maar dat je de wortels van vertrouwen, van geloven juist steeds dieper gaat uitslaan. En natuurlijk blijven er dan genoeg vragen. En je hoeft niet te verlangen naar beproevingen, maar je kunt er wel een hoop van leren en sterker van worden.
Geloven is dan ook standvastig volhouden. Gelukkig is de mens die in de beproeving staande blijft. Die mens ontvangt het leven, zegt Jakobus. Leven met God!