Ds. Van Vugt ‘oordeel niet’
Op zondag 18 december jl. ging ds. A. van Vugt uit Eindhoven voor in De Lichtkring in Nieuwerkerk a/d IJssel en sprak over het thema: ‘oordeel niet’. Hij deed dat na aanleiding van Lucas 7 de verzen 1 t/m 12.
Jezus zegt oordeel niet en daar wordt ik blij van aldus Van Vugt. Heerlijk om niet te kijk gezet te worden. In zo ’n land wil ik wel wonen. Heer wijst U mij die weg? Jezus zegt ook oordeel niet opdat er niet over jullie wordt geoordeeld. Daar wordt ik dan weer verdrietig van maar ik ontkwam er niet aan. Vroeg Jezus om er met zijn ogen naar te mogen kijken. Het is tevens een oordeel over mij zelf. Mag ik er op rekenen dat U mij niet veroordeeld? Oordelen is ook overleven. Kiezen wie je wel of niet vertrouwt. De tekst zegt klop en er zal worden opengedaan en je zult geen steen ontvangen als je om brood vraagt. Dit naast elkaar plaatsend zou de vraag oproepen waar wil jij wonen? Geoordeeld of waar gevraagd wordt? In het land van gelijk of het land van geluk?
Het land van gelijk
In het land van gelijk is het koud en kil. Het kost veel moeite om een beloning te krijgen en om liefde te vinden. Alles heeft er consequenties en men denkt er dat God het zelfde is. Ze spreken hun eigen taal. En woorden als goed en slecht, juist en onjuist worden veel gebruikt. Maar ook zo hoort het en eigenlijk zijn favoriet. Men voelt er met hun hoofd en men vergelijkt zichzelf met anderen. Men neemt elkaar de maat. Weten meer over anderen dan over zichzelf, zijn dokter en bedienen iedereen met ongewenst advies. Ze zijn ermee opgegroeid en vergeten naar ons zelf te kijken omdat de ander het altijd beter weet. Afgeblaft en al.
Het land van geluk
In het land van geluk gaat het anders het is er warm en zacht in alle kleuren van de regenboog. Hier groeit en bloeit het weelderig. Termen als straf en beloning kent men niet. Hun samenleving is mooi en fijn, gelukkig door het geven. Geven maakt hier het verschil. Bijdragen aan het leven van de ander. Als je het ze zou vragen waar haal je dat vandaan? Dan zal men antwoorden ach je krijgt er zoveel voor terug. Geven is een basis behoefte je hebt het gewoon nodig. Je behoefte uitvragen bied de ander kansen te helpen. Men maakt er contact en wordt gevraagd en gegeven. En als het proces niet loopt wordt er niet gewezen.
Waar zijn wij naar op zoek? Waar willen wij wonen? De keuze is niet zo moeilijk maar de vraag is eerder hoe blijven we weg uit het land van gelijk. Niet omdat je aan het oordelen vasthoud maar om je zelf te oordelen. Oordelen is vaak een onvervulde behoefte van je zelf. Een balk in je eigen ogen. In het land van geluk horen ze geen oordeel maar spreekt het hart en handelen ze als Jezus.