Ds. Wilschut 'migratiecrisis en vluchtelingen'
Op zondag 30 november jl., sprak ds. A. Wilschut uit Berkel en Rodenrijs in De Lichtkring in Nieuwerkerk a/d IJssel over het thema: migratiecrisis en vluchtelingen. Dit deed hij in eerste instantie uit Jesaja 11 – God brengt redding. Advent in het licht van Jesaja. De tijd van verwachting en uitzien naar de stronk van Isai. De komst van Jezus, van vrede wanneer de leeuw naast het lam zal liggen. Maar is die vrede niet heel ver weg? Zijn er nog samenlevingen die vrede in hun hart sluiten? En is voeren we niet het strengste asielbeleid ooit? Worden de kwetsbaren nog wel beschermt? Nodig advent is niet uit om Zijn vrede te delen?
Wereldwijd zijn 80 miljoen mensen op de vlucht vanuit oorlogssituaties of vanwege economische motieven of vanuit arbeidsperspectieven. De meeste komen om hier te werken maar zijn zij de oorzaak van deze crisis? Velen denken van wel. Zijn we een afgod geworden van het ras. Hitler dacht in de dat de ariërs meer waren dan anderen maar is er wel verschil in mensen? In Genesis 1 vers 27 staat: “En God schiep de mens naar Zijn beeld; naar het beeld van God schiep Hij hem; mannelijk en vrouwelijk schiep Hij hen.” Naar Zijn beeld gelijk en gelijkwaardig. Psalm 8 zegt zelf dat de mens bijna goddelijk is geschapen. Afgodenrij met het ras is niet christelijk. Evengoed de afgoderij van de natie. Want zonder de zondeval waren er geen grenzen geweest en daarom is ook dit niet christelijk om het te verafgoden. Vereer het niet want God heeft het zo niet bedoelt. Zijn koninkrijk is belangrijker en gaat over alle grenzen heen. America great again en president Trump gezonden door God? Nee, wij zijn burgers van een ander land. Johannes laat ons dir zien in de geschiedenis van Jezus en de Samaritaanse vrouw. Hij zegt tegen de vrouw als u wist wat God u wil geven. Ze bleek niet te zijn wat ze dacht. Geen zondebok en niet minderwaardig. Jezus zelf bleek het zondebok en behandelde haar zonder aanziens des persoon. Hij stuurde haar niet weg en behandelde haar met liefde. Jezus was het zondebok geworden en nu mogen wij van anderen houden en levend water uitdelen.
Hebben we dan het egoïsme tot afgod verheven? In Deuteronomium 10 lezen we de opdracht om de vreemdelingen lief te hebben omdat het volk Israël zelf vreemdelingen waren in Egypte. In de stijl van Gods rijk heerst barmhartigheid. In Mattheus 25 lezen we ook dat bij Christus wederkomst alle volken verzameld zullen worden. Hebben we nog medelijden en komen we in beweging ook als het ons iets kost? God gaf ons, vreemdelingen, immers Zijn zoon en dat is de stijl van de nieuwe wereld. Nemen we ze op in onze gemeenschap die wordt vorm gegeven door sociale verbanden. De christelijke stroming waarin wij geworteld zijn erkent gebrokenheid. Niets is ideaal of perfect en ook de migratie past hierin. Maar laten wij als christenen een bijdrage leveren in de stijl van Gods wereld.