Nieuwsbericht toevoegen Overdenking toevoegen Agenda-item toevoegen

Esther van Schie ‘Hoop doet leven‘

Esther van Schie is predikant met een bijzondere opdracht en werkt onder migranten met name op het vlak van geloofs- en levensvragen staat zij namens de Protestantse kerk in Nederland migranten bij op het gebied van ‘geloofsinburgering’.

‘Aan de oevers van Babylon zaten wij treurend en dachten aan Sion, in de wilgen op de oevers hingen wij onze lieren.’ Het lukt me niet deze regel niet uit mijn hoofd zetten als ik luister naar haar verhaal. Ze woonden in de mistige bergen van Birma. Een vredig bestaan van wat de natuur hen opleverde. Bamboe hutten in de jungle. In het woud genoeg fruit, bloemen, bladeren te vinden en dieren om op te jagen.

Dan worden ze opgeschrikt. De geruchten van de oorlog komen dichterbij. Beschietingen, bommen. Een groep soldaten valt het dorp binnen. Vrouwen en kinderen worden in trucks afgevoerd. De mannen zullen later komen. Net getrouwd en met 2 piepjonge kinderen redt ze het tot in het vluchtelingenkamp. De mannen zijn nooit meer gekomen. Afgemaakt, maar het massagraf is niet gevonden. De kinderen groeien op in het kamp, worden tiener, kennen niets anders dan de vierkante streng bewaakte kilometer met op elkaar gepakte mensen.

Dan komt de kans. Europese landen halen vluchtelingen op. ‘Doen! Je krijgt een huis, je bent vrij, je kinderen hebben toekomst’, wordt gezegd. ‘Hoop doet leven, doe het vanwege je kinderen.’ Ze gaat. Nu woont ze in een Oost-Europees land, ze is gerelocaliseerd zoals dat heet. Maar niemand spreekt haar taal. Niemand in dit land zit te wachten op iemand die er anders uitziet en andere gewoonten heeft.

En niemand kent de liederen die ze samen in het kamp zongen met een oude gitaar bij het vallen van de nacht. Zo hielden ze elkaar op de been en de hoop levend. Nu is ze alleen. De liederen van verlangen van heimwee en troost, ze zijn vergaan. De gitaar staat ongebruikt in de hoek. Hoop, waarop? Sinds kort ken ik haar. Onze livestream wordt vertaald in haar taal. Via via heeft ze de dienst ontdekt. Soms zingen we liederen in haar taal. En daarom is deze Birmese vrouw in een Oost Europees land lid geworden van een kerk in Nederland die door de corona noodgedwongen online moest gaan. Het is het lichtpuntje in haar bestaan.

Het houdt me bij de les. Livestreams gaan niet over hippigheid en kijkcijfers. De corebusiness is het brengen van hoop, letterlijk in de uithoeken van deze wereld. De hoop van onze God die de gitaar in het hoekje en de lier aan de wilgen ziet.

 

Naar het overzicht