Esther van Schie ‘lesgeven’
Esther van Schie is predikant met een bijzondere opdracht en werkt onder migranten met name op het vlak van geloofs- en levensvragen staat zij namens de Protestantse kerk in Nederland migranten bij op het gebied van ‘geloofsinburgering’.
Het is een tijdje geleden dat ik voor de klas stond, maar het gevoel is nu weer helemaal terug van weggeweest. Een standaard middelbare schoollokaal, waar ondanks de ventilatie de lucht van zweet en schoolmeubilair blijft hangen. Veel lijf en rumoer wat na de bel het lokaal vult. Vandaag geef ik voorlichting over christenmigranten in Nederland op een school die vrijwel helemaal wit is. We doen ‘over de streep’. Als ik vraag of Nederland genoeg migranten opneemt, gaan ze allemaal bij ‘ja’ staan. ‘Waarom?’ wil ik weten. Dat kunnen ze niet precies beantwoorden. Maar Nederland is vol, zoveel is duidelijk.
We kijken naar getallen en kaarten en redenen waarom mensen vluchten. Ze vinden het allemaal maar matig interessant. Dan vraag ik een Myanmarese vluchtelinge die ik meegenomen heb, naar voren te komen. Dat vinden ze interessanter. Ze worden stil. De vrouw begint te vertellen over de jaren dat ze op de vlucht op verschillende plekken in de jungle woonde. Dat ze niet naar school kon en niet leerde lezen en schrijven. Ze vertelt over de soldaten die kwamen en dat ze alleen met haar blinde moeder en vier kleinere broertjes en zusjes een goed heenkomen zocht. Dat het eten toen op was. Haar gemoed schiet vol. Ze heeft het, zo klein als ze toen was, altijd onthouden. De honger en de eenzaamheid. En nu ze het staat te vertellen is het weer terug.
Het is nu zo stil in de klas dat je een speld kan horen vallen. Ze vertelt door over hoe ze door de Nederlandse regering werden uitgenodigd om te komen, dat er een huis voor hen was en dat ze nu kan lezen en schrijven en haar kinderen op school zitten. Ook in Havo 4, net als deze leerlingen. Na haar verhaal is het tijd om vragen te stellen. En die komen er. De sfeer is omgedraaid. Het verhaal van haar leven opende een nieuwe wereld. Eentje waarin migranten niet langer wezens zijn die onze welvaart bedreigen, maar waarin migranten mensen zijn, net als wij. Ik ben blij met de uitnodiging van deze school. Hier kan je niet jong genoeg mee beginnen.