Leen Koster ‘de Here is nabij’
Leen Koster, voorganger van de Evangelische Gemeente Het Kruispunt in Nieuwerkerk a/d IJssel schreef onderstaande overweging voor de nieuwsbrief van zijn gemeente.
Terwijl ik dit stuk voor de nieuwsbrief schrijf, zie ik dat wat wolken de zon bedekt. Zojuist was de zon nog te zien. Zo kan het in het leven van een mens gaan. Het ene moment schijnt de zon, ervaren we Gods zegen en het andere moment is de zon niet te zien en is het donker om ons heen. Wij allemaal hebben dit wel eens of meerdere keren in ons leven ervaren. Toen ik pas tot geloof gekomen was, was alles mooi. Ik ervoer een grote blijdschap. Het geloofsleven was geweldig. Maar op een bepaald moment kwamen er tegenslagen en toen begon mijn les. Ik moest leren dat de Here er altijd is, ook al voelde ik dat niet. Dat bracht voor mij een enorme strijd met zich mee. Het gevoel van blijdschap was weg. Gods aanwezigheid werd niet meer gevoeld. Ik wist me geen raad. Op een bepaald moment zei br. Geukes, mijn toenmalig geestelijke vader, “Leen, gevoel is misleidend, God is er, al voel je Hem niet.” Hij had gelijk. Het heeft me heel wat strijd gekost. Ik moest leren te vertrouwen op de Here, al voelde ik Hem niet. Misschien herkent u dit? Lieve mensen, ik heb dit vaker gezegd, gevoel is vaak een vijand van ons geloof. Ik heb in de loop van de jaren mensen wel eens horen zeggen dat ze Hem niet voelden in de samenkomsten waar ze kwamen, zowel toen bij ons, alsmede op een andere plek. Als ik dan met hen doorpraatte, dan bemerkte ik dat ze heel erg op hun gevoel hun geloofsleven beleefde. Gevoel, het kan zeer misleidend zijn. Niet dat gevoel er nooit toe doet, natuurlijk wel. Het mag echter nooit de boventoon voeren in ons geloofsleven. De Here is nabij, zegt het Woord van God, in Filippenzen 4:5. Dit is een feit. Elk kind van God die oprecht met de Here wandelt, mag weten dat als we Hem aanroepen, dat Hij er is. Dit staat gelukkig los van ons gevoel. Onze redding hangt gelukkig ook niet af van ons gevoel, maar vanwege het feit dat Jezus onze zonden op Zich nam. Hij zei: Een ieder die in mij gelooft, zal niet verloren gaan, maar eeuwig leven hebben. Wat een geweldig feit is dit! Lieve mensen, de ene keer voelen we ons goed en het andere moment weer niet. Dat is het leven. Maar, de Here is er en dat staat gelukkig los van ons gevoel. De Heilige Geest wil ons steeds meer en meer leiden. Hij wil ons kracht geven. Hij zal ons helpen, ook als ‘donkere wolken’ de ‘zon’ bedekken. Ja, we gedenken deze maand ook weer Pinksteren. Ik weet nog goed hoe de Heilige Geest mij aanraakte. Ik werd op de bidstond gedoopt in de Heilige Geest. Wat was dat een prachtige ervaring. Ja, ik voelde Hem toen heel sterk. Maar ik ben ook vaak genoeg aangeraakt in de stilte. Ik heb vaak genoeg kracht ontvangen zonder dat ik het merkte. Ook dat is een feit. Hij leidt ons en zal ons blijven leiden. Dat doet Hij op Zijn manier en niet op onze manier. Hij spreekt, wanneer Hij wilt spreken. Dat kunnen wij niet afdwingen. Laten wij Jezus volgen, op Zijn weg blijven. De Here zal ons helpen. Samen, door dik en dun, Jezus volgen, broeders en zusters. Ik heb een gedicht geschreven en dat ga ik tot slot met u delen.
Gemeenten van Jezus Christus
Soms ben je vergeten waar het om draait.
Het draait niet om roem, macht of geld, maar om Christus en de nederige van hart, dat is wat telt. O.a. omzien naar de wees, de weduwe en de armen van geest, daar moeten wij ons weer naar uitstrekken, dat is zoals het vroeger is geweest. De preken zijn belangrijk, maar het moet bij velen gaan over zalving en voorspoed. Juist datgeen wat de mens graag wil horen, wat lekker klinkt in hun oren. Gaat het anders, dan was de preek weer niet goed. Het kruis, Jezus, Zijn offer, zonden, belijden, tucht liefde en vergeving, daarover hoor je niet zo vaak, maar dat is juist zo belangrijk, dat is wat het hart het meeste raakt. En het kruis, het oude kruis, ze zwijgt, het is donker om haar heen, ze huilt.... Ze zou wel willen schreeuwen.....“Hij gaf jullie Zijn hele leven, en.......bracht jullie thuis......”
Ruw houten kruis ...
Op die heuvel daarginds, stond een ruwhouten kruis, het symbool van vervloeking en schuld. Maar dat kruis is voor ons, toch het kostbaarst kleinood, daar Gods wet aan dat hout werd vervuld. ‘k Klem mij daarom aan Golgotha’s kruis, tot de Heer’ komt en met Hem het loon, als die grote dag aanbreekt en Hij ons dat kruis dan verwisselt voor d’ eeuwigheidskroon. Help mij Heer’, aan dat kruis, trouw te zijn tot de dood, ook als hier smaad en spot is mijn loon. Want dat kruis droeg de straf, nam de schuld van mij af, ’t werd de toegang voor mij tot Gods troon.