Leven in hoop
Op zondag, 12 mei jl., werd in afwachting van ds. Buitendijk, een preek gelezen in De Lichtkring. Deze kreeg de titel leven in hoop mee en was aan de hand van 1 Petrus 1 de verzen 1 t/m 13.
Het is inmiddels alweer 7 maanden geleden dat Hamas haar terreur aanval op Israël plaatste en in Oekraïne is er al 2 jaar oorlog. Daarnaast is er een klimaat crisis en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Waar gaat deze wereld naar toe en wie ligt er niet wakker van? De wereld leeft in angst. Wij christenen leven in hoop maar waar is die hoop dan? Gewone mensen werken hun bucket list af om toch maar zoveel mogelijk uit het leven te halen en wij leven wij richten we ons niet te veel op het aardse leven? Moeten we onze blik niet verleggen naar het leven straks? Petrus zegt in het gelezen Schriftgedeelte dat wij leven met hoop maar maken wij ons niet stiekem ook zorgen om de aarde? En is onze hoop niet daarop gericht en op onze relaties en succes?
Hoop is een lastig begrip en Bijbelse hoop is een zeker weten dat het een zekerheid wordt. Duidelijk iets naders dan onze hoop dat het morgen mooi weer zal worden. Je ziet het wel maar het is er nog niet. Petrus spreekt zelfs over een onvergankelijke erfenis in de hemel. Gek genoeg moet er om tie kunnen erven iemand sterven. Zo was het ook met Jezus die deze erfenis voor ons verwierf door te sterven. De bijbel spreekt hierover in alle Bijbelboeken. Zijn redding brengt ons die erfenis en nu wacht er een eeuwig en volmaakt leven in de kracht van Pasen. Het koste Hem veel en het bracht ons genade. Intense genade door bloed en tranen en besef dat onze hoop hierop gegrond is.
Door Zijn liefde staan wij in Zijn testament. Leven in die hoop is dus een zeker weten. Maar Petrus gaat nog een stap verder en schrijft ook over Gods bescherming bij onze worsteling. Net als toen hij zelf over het water naar Jezus liep ondanks zijn twijfel. Of net zoals bij Lot die niet achterom mocht kijken. Iets moest achterlaten. Lot hielt zijn redding voor ogen en wij hebben die zelfde uitweg door Gods bescherming. Hou dus je oog op Hem gericht want als je je op de hemel richt krijg je de aarde erbij.
Maar wat hebben we nu aan die hoop die voor straks is? Het is als de hoop van een zwangere vrouw die wacht op het nieuwe leven. Ze leeft in die verwachting en daarmee is het is van nu. Zo is het ook met de Bijbelse verwachting en dat is levens veranderend. Petrus spreekt in vers 3 zelfs over de wedergeboorte nadat hij alle hoop was verloren toen Jezus gevangen was genomen maar met Pasen hem nieuw leven bracht. En sindsdien verkondigde hij Gods naam. Omdat Jezus zijn leven en zijn hoop geworden was. U heeft Hem lief zonder Hem gezien te hebben zegt hij en dat is hoop. Petrus gebruikt de worden onuitsprekelijke vreugde. Woorden die moeilijk te vertalen zijn omdat het zeer intens en groots is. Zo veranderde Petrus en werd vreemdeling op aarde door zijn blik naar boven.
Het leven als een vreemdeling is niet makkelijk we zien het dagelijks op Tv maar Petrus gaat ons hierin voor. Zelf wanneer er beproevingen op zijn pad komen. Hij houd zijn blik op Jezus gericht. Is die houding en die hoop ook de onze? Leven we n die verwachting? Reizen we met Hem mee naar onze erfenis? Zo ja vier dan Zijn opstanding met die onuitsprekelijke hemelse vreugde.