Wim de Groot ‘Deel je leven’
Zondagmorgen 25 augustus jl. ging oud-predikant van De Lichtkring Wim de Groot voor in de ochtenddienst en sprak hij over de laatste woorden uit Handelingen en met name de verzen 16 t/m 31.
Het laatste woord over de geschiedschrijving in de Bijbel betekend letterlijk ‘ongehinderd’ wanneer je dit vertaald uit het Grieks zo begon hij zijn relaas. Deze geschiedschrijving (niet als briefvorm) die begon in Genesis komt hier aan het eind en eindigt met ‘ongehinderd’. Dat zegt ons 1. Dat het evangelie uitdagend is en 2. Dat het evangelie hoopgevend is.
Paulus eindigt in Rome het centrum van het Romeins rijk daar wij hij niet wilde zijn maar snapt dat dat dingen anders lopen dan gepland en is gevangengezet. Desondanks gaat hij de confrontatie aan met de leiders van het rijk die in grote getallen komen. Hij vertelt hen ongehinderd over God en zijn ervaring en als oud Joods leider helpt hem hierbij. Hij spreekt namelijk hun taal.
Een spannende ontmoeting zo blijkt omdat de spanning er flink opzat daar velen zich tegen het christendom keerden en het wilde uitroeien maar Paulus gaat deze uitdaging toch aan. Dit terwijl de men de christenen wil vermoorden en uitroeien en Rome haar macht misbruikt ter vernietiging. Een vergelijkbare situatie met het hier en nu. Een wereld die het christendom ziet als een bedreiging maar Jezus zegt ‘Ik regeer door liefde’. Lucas beschrijft Paulus audiënties, waar iedereen zich liet zien, als omdenken van Paulus die hen leert dat God regeert! Hij zal de macht breken omdat het niet uit liefde is gesticht.
Het omdenken is ook hoopgevend (2) zo vervolgde De Groot. Paulus kon ondanks zijn gevangenschap ongehinderd spreken over Jezus omdat God hem als gevangene hem plaatst in dat kleine wachtershuisje naast het grote paleis waar de macht regeert en niet waar Paulus wilde zijn. Cristenen worden vaak afgeschilderd als niet tolerant en ouderwets hetgeen onze huidige maatschappij tekent. Men mag christen zijn echter achter onze eigen voordeur. Tel daarbij op het teruglopende kerkbezoek, het weren van religie en het percentage christenen wat terugloopt en je hebt het beeld wel te pakken.
Paulus werd beperkt in zijn bewegingsvrijheid maar heeft geleerd er een kans in te zien en deze tot ontplooiing te brengen. Hij droeg zijn kruis. Als het niet gaat zoals het moet, moet het gaan zoals het gaat zou zijn motto geweest kunnen zijn. En Paulus gaat ons daarin voor. Wij moeten het misschien wel anders invullen en ons hart moet uitgaan naar de ander. Je mag iets belichamen van Jezus want je bent overal Zijn volgeling! Het zien en gebruiken van de mogelijkheden die Jezus ons geeft. Paulus zette daarom zijn huis en zijn hart open en leefde het Koninkrijk. Hij maakte van de nood een deugd en paste zijn gevangenschap aan voor Jezus. Paulus was een lichtkring en beleefde Jezus en ademde dat uit waar dan ook. Hij kon dit dan ook twee jaar lang ongehinderd doen.
Daarom moeten wij als kerken niet bij de pakken neer zitten maar zoeken naar nieuwe wegen, vormen en manieren om het evangelie uit te dragen. We moeten open staan om anders kerk te zijn en niet mokkend achteromkijken maar nieuwe zoeken onder Gods zegen. Deel je leven zodat het verspreid wordt en Gods koninkrijk zichtbaar wordt.