Ds. Lopers ‘een gemeenschap van vierende mensen’
Zondag, 30 augustus jl., ging ds. Henco Lopers voor in De Lichtkring in Nieuwerkerk a/d IJssel en vervolgde zijn korte serie over de eerste gemeente aan de hand van Handelingen 2 de verzen 42 t/m 47.
Nadat hij in de eerste preek uit de serie (ds-lopers-de-kerk-wat-moet-je-ermee) zich al hardop afvroeg ‘de kerk wat moet je ermee’ vroeg hij zich dit keer hardop af: wat was er nu te vieren?’. Wanneer heb je voor het laatst een feest gevierd zo startte Lopers zijn betoog. Alle uitbundigheid is eraf. Wat was er te vieren? En toch is de kerk een gemeenschap van vierende mensen. In Handelingen 2 kunnen we lezen dat de gelovigen verwonderd waren en God loofden. Deze gemeente vierde dus dagelijks hun verlossing en maakten God groot. Ook wij zoeken God in luisteren en zingen maar waar zit nu die vreugde in? Die vreugde zit in je verlossing, je redding. Een woord waaraan we gewend zijn geraakt. Toch zijn we als christenen verlost en vrij van dood en schuld. We stonden op een afstand en konden God niet bereiken. De gebrokenheid schuurde was voelbaar. Maar we kregen nieuw leven net las in Handelingen 2 waar men de verrezen Jezus ontdekte. De koning die ons bevrijde en ons in het licht zette.
Waar moeten wij dan van verlost worden? We hebben Jezus redding nodig en daarnaast ontvangen we nieuw leven als in de andere kant van de verlossing. In handelingen blijft de gemeenschap bij het onderwijs van de apostelen en tegelijk breken ze het brood. Loven en aanbidden God. Ze hebben gewone omgang met elkaar en eten, bidden, lezen en loven God.
Een tweeledige avondmaalsviering die zowel in thuis als in de gemeenschap werd gevierd als broers en zussen. Een dagelijkse christelijke viering in eenvoud en vreugde. Enerzijds vreugde in Christus en anderzijds eenvoud uit eerbied en ontzag. Het zou er zonder Christus immers heel anders uitzien. Samen een in Christus vieren we de diepe gemeenschap met Hem vol verwondering en ontzag.